Vrijdag 12 september 2008
11.00 uur...
Verzamelen we bij het clubgebouw “Diana”. Prachtig weer, het is zelfs warm…
Alhoewel…Dreigende wolken komen richting Venray.
Als we er allemaal zijn, vallen de eerste druppels regen.
Regenpakken worden enigszins twijfelachtig uit de koffers gehaald, het zal toch wel één buitje zijn?
Iedereen staat inmiddels (bijna) vacuüm verpakt en met de helm op onder de grote boom te schuilen.
Het valt er inmiddels met bakken uit de donkere hemel.
Enkele gaan zelfs binnen in het clubgebouw staan…
11.30 uur...
De 1ste groep, waar ik in mee rij, besluit toch te vertrekken.
Dit is nou het welbekende ‘hondenweer’.
Groep 2 vertrekt 10 minuten later en ook hun blijven niet droog.
In Viersen stoppen we bij een Skoda-Garage…
Waarom? Nou, na 3 X verkeerd rijden (Lees: bijzondere verrichtingen) moeten we wel even de weg vragen.
Ondanks een dubbel navigatie systeem, 1 x op papier van Luc en 1 x digitaal van Martijn, lukte het niet.
Luc was niet op "Umleitung" voorbereid en Martijn had alleen GROTE wegen digitaal…
Handig hè Martijn?
Maar goed…We staan bij de garage…
Op dat moment weten enkele onder ons of de schoenen en regenpakken waterdicht zijn.
Een enkeling kan goudvissen in de laarzen kweken…Hè Martijn?
Luc weet de weg weer, vol goede moed rijden we richting Lommersdorf.
15.00
uur...
In Jullich stoppen we bij een Burger King,
uitgehongerd vallen we de charmante verkoopster aan
en binnen no-time heeft iedereen zijn kostje om de grote honger te stillen…Toch Martijn?
De tweede groep zit al voor ons binnen, ergens hebben wij een andere weg
ingeslagen want ze zijn ons niet voorbij gereden.
Groep 2 gaat nu dus als eerste vertrekken vanuit Jullich.
Na een moeilijk afscheid van Martijn en ‘zijn’ BurgerKing’ gaan
wij 15 minuten later…Nu écht naar ons western onderkomen.
17.00 uur...
Zijn de eerste in Jagerhof gearriveerd, 15 minuten later onze groep.
De kamer waren van te voren, op volgorde van inschrijving, door Arno verdeeld.
Na enkele vijven & zessen heeft iedereen een slaapplaats.
Eén gedeelte ‘woont’ in het Gasthof zelf, de andere in een soort western stadje…
Heel leuk opgezet, een ‘Jail House’ met bedden, een ‘Pees-Kamertje…ook met bedden,
een ‘Bank-Office met stapelbedjes en voor Opa & Jos een ‘Hutje-op-de-Hei’.
Voor hun is er buiten een gelegenheid om te douchen en andere behoefte te doen.
Als iedereen zich geïnstalleerd heeft, wordt er stevig geproost op de goede heenreis
en het water wat ons onderweg gezegend heeft.
19.30 uur...
We
worden aan tafel geroepen…Lekker eten!Bij
binnenkomst kijken ons
de schnitzels-zo-groot-als-de-zolen-van-reusknolleneus aan.
De grootste hongerlijders plaatsen zich gehaast bij de gevulde schalen…Hè Martijn?
De rest volgt rustig en eten met smaak de geserveerde maaltijd,
frietjes, sla en schnitzel met twee soorten saus.
20.30 uur...
Peter komt in de tussentijd binnen, hij is droog aangekomen…De enige tot nu toe.
Na het eten…Het snakken naar een bakje yoghurt,
flensjes met ijs en warme kersen of fluit met fluchten heeft zo’n 30 minuten geduurd.
De hoop wordt op gegeven en we gaan met z’n alle de saloon indrinken.
Dit is echt wel nodig met het vooruitzicht op morgenavond.
Dé Cowboyavond!
Voor nu….We drinken nog één slaapmutsje en dan lekker gaan slapen
23.30 uur...
Ligt ondergetekende gestrekt…
Na het heftige ge-weltruste!!!! Wordt het eindelijk stil op de gang…Wah Martijn?
24.00 uur...
gaat de lamp uit.
Zaterdag 13 september 2008
07.00 uur...
Door de eerste geluiden op de gang…Nee niet van Martijn…word ik wakker.
Nog eventjes blijven liggen.
07.30 uur...
Ik sta op, Rob en Luc liggen nog (ieder afzonderlijk) in hun mand,
de een nasoezend de ander houdt zich slapend?
Peter, Henk, Wiel en Mario zijn het eerst beneden,
de verse koffie loopt, de geur daarvan is onvindbaar door de rookwalm die er nog van gisteravond hangt.
Voor en na schuift iedereen aan de ontbijttafel.
De nachtelijke ervaringen worden in
geuren en kleuren verteld.
De matrasvering die nog in de lijven gepriemd staan…
Muizen die ’s nachts aan de wandel zijn geweest…
Klamme dekens…
Muffe lakens…
Luidruchtige mensen die ’s nachts nodig móéten…Die zich te vaak omdraaien in hun krakend bed.
Na het eten zit iedereen een beetje te dubben…Wat gaan we doen?
Het weer is verre van mooi…Miezerig en grauw, we vragen ons af óf we wel kunnen gaan rijden?
09.30 uur...
Wiel, Jan, Henk, en Opa zitten te rikken…Tja, de zon is nog niet in zicht.
Peter, Luc en ik pakken ons in voor een wandeling naar het dorp, het wordt als maar natter.
Lommerdorf stelt niet veel voor, en bij regenweer waardeer je de omgeving toch al minder.
10.15 uur...
Henk komt als een verzopen kat aan, na één bui van 180 km.
Iedereen zit al te gniffelen als Wiel Henk naar zijn kamer “Jail House” brengt.
Het is inderdaad een straf om daar te slapen, naast hun bed een plas water doordat het dak lek is.
Inmiddels zit iedereen aan een half afgeruimde ontbijttafel,
de door thee en koffie gebatikte tafellakentjes en overgebleven gesneden vlees, maken het knus…
Gerrit
& Mary,
Wim, Henk D, Jan & Tiny…Ze zijn 15 minuten geleden naar huis vertrokken.
Het weer blijft slecht en de accommodatie laat écht te wensen over.
Arno & Els, Rino, Peter, John & Hanny, Martijn,
zij gaan het erop wagen om een ritje te rijden in het koude natte Duitsland.
Wij gaan niet meer de motor op…Dus we proosten straks met een lekker biertje.
Even hebben John, Rob, Luc & ik,
elkaar proberen in te maken op een wanna-be elektrisch dartbord.
Pijltjes zwiepperen kun je het beter noemen…Het ging voor geen meter maar wél fun gehad.
De ‘thuisblijvers’ stellen een plan op, voor deze regenachtige dag
Gelukkig kunnen we hier lunchen.
We eten goulashsoep en een ‘strakke max’, er wordt goed voor ons gezorgd.
René & Queeny zijn ondertussen een frisse neus halen, als je geen stofallergie zou hebben krijg je ’t hier wel spontaan.
Even vragen of we de kegelbaan van stof kunnen ontdoen. YES! Het mag.
14.30 uur...
Met z’n
16en naar de kegelbaan vertrokken,
de verwarming vol open, flink gooien met de ballen en we krijgen het al warm.
Het is écht lachen…
Chris is de man van special-effects…Op de baan…in de goot…uit de goot…tegen de muur…op de baan en HOPPA!
’n Vette score is binnen.
Rob swingt over de baan…
Maykel zoekt de ballen achter de coulissen…
Juffrouw Suus doet de optelsommetjes…
Mirjam schuift ze eroverheen…
Luc smijt de ballen, ach…en de rest doet ook maar wat.
Henk is uiteindelijk de winnaar!
17.00 uur...
We verspreiden ons, de een aan de bar, de ander op bed of in bad.
Even later komt de groep rijders weer terug, ze hebben het droog gehouden, ongeveer 150 km gereden…Prachtig!
“BBRRR wel koud, snel een heet bad”…hè Martijn?
Maar ook zij hebben het naar hun zin gehad. Iedereen maakt zich op voor de avond.
Wie heeft gehoor gegeven aan het “Cowboy-Weekend”?
Vele hebben zich uitgedost met hes & hoed, rok & shawl, veters & veer, laarzen & franjes.
Opa
spant de kroon, hij komt als “Opper-Opa”.
Gehuld in een verentooi, blote BUIK met daarop met tandpasta MTC2004YOU geschreven.
We liggen in een deuk!
Super leuk én origineel.
De BBQ is heet gestookt en het vlees wordt gebakken, varkenslappen en worsten worden in een razend tempo geserveerd.
De keuze uit twee soorten salade, mayo, mosterd, ketchup en friet maakt de maaltijd compleet.
In no-time zijn onze magen gevuld, even naar de kroeg wat meer een rokershol lijkt.
De saloon wordt warm gestookt en we kunnen verkassen.
De muziek wil niet zo lukken, het blijft rustig…
Af en toe hebben sommige ’n uitspatting en daar blijft het bij.
01.0
01.00 uur...
Tijd om de tent te sluiten.
John & Hanny, Henk, Wiel, Luc & ik, we drinken nog een gratis slaapmutsje met de chef des huizes.
01.15 uur...
Ik lig in bed…
Rob ligt met oordoppen in onder zijn hartjes-dekbed,
Luc zaagt nog wat hout en ik ga zo ook maar eens slapen, morgen is het weer vroeg dag.
01.37 uur...
Lokale tijd... gaat de lamp uit
Zondag 14 september 2008
07.30 uur...
Gaat de wekker.
08.30 uur...
Kunnen we pas ontbijten dus rustig uit de veren en de koffers weer inpakken.
Daarna nuttigen we een summier ontbijtje.
Rob gaat naar zijn motor, die staat inmiddels onder aan de berg met een lege accu.
Wiel en Jos hebben al hun krachten gegeven om Rob zijn ‘schip’ aan te duwen…
Helaas…Nu is hij de bougies droog maken en dan nog eens proberen.
Even later komt Rob al rijdend op zijn motor weer bij het pension.
En wie hebben we dáár ineens? Gradje!!! Hij komt gezellig mee terug rijden.
09.30 uur...
Is het tijd om te vertrekken.
Rob, Rino, René & Queeny, Luc & ik gaan als eerst naar huis…
Heftig uitzwaaiend door de overblijvers rijden we deze koude morgen aan.
De tanks worden na 8 km gevuld en de terugreis kan beginnen.
Halverwege stoppen we voor een plas/rook/opwarm-pauze.
10 minuten later rijden we weer aan.
11.20 uur...
Stoppen wij thuis voor de deur, ons weekend zit erop.
De andere toeren op hun gemak over de mooiste wegen én met het mooiste weer ook naar Venray
Ze zijn in 2 groepen over Malmedy naar Maastricht gereden.
De omgeving was prachtig en op het Vrijthof heerlijk geluncht.
Een attente motoragent wees hun erop dat ze de motoren goed af moesten sluiten
omdat er iedere week wel een motor gestolen werd daar.
Verder vertelde hij hun dat ze de motoren eigenlijk in de parkeergarage hadden moeten stallen,
maar dat zag hij voor deze keer door de vingers.
Martijn moest na zijn twéé overheerlijke Kwekkeboomkroketten
de rest van de groep verlaten om huiswaarts te keren.
De rest is nog binnendoor naar huis gereden.
We kunnen terug kijken op een
nat,
slapeloos,
sensationeel,
creatief,
jammer en vooral
spraakmakend weekend terug kijken !!!